วันศุกร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

color




Color or colour (see spelling differences) is the visual perceptual property corresponding in humans to the categories called red, green, blue and others. Color derives from the spectrum of light (distribution of light energy versus wavelength) interacting in the eye with the spectral sensitivities of the light receptors. Color categories and physical specifications of color are also associated with objects, materials, light sources, etc., based on their physical properties such as light absorption, reflection, or emission spectra. By defining a color space, colors can be identified numerically by their coordinates.
Because perception of color stems from the varying
spectral sensitivity of different types of cone cells in the retina to different parts of the spectrum, colors may be defined and quantified by the degree to which they stimulate these cells. These physical or physiological quantifications of color, however, do not fully explain the psychophysical perception of color appearance.
The science of color is sometimes called chromatics. It includes the perception of color by the
human eye and brain, the origin of color in materials, color theory in art, and the physics of electromagnetic radiation in the visible range

Physics

Electromagnetic radiation is characterized by its wavelength (or frequency) and its intensity. When the wavelength is within the visible spectrum (the range of wavelengths humans can perceive, approximately from 390 nm to 750 nm), it is known as "visible light".
Most light sources emit light at many different wavelengths; a source's spectrum is a distribution giving its intensity at each wavelength. Although the spectrum of light arriving at the eye from a given direction determines the color
sensation in that direction, there are many more possible spectral combinations than color sensations. In fact, one may formally define a color as a class of spectra that give rise to the same color sensation, although such classes would vary widely among different species, and to a lesser extent among individuals within the same species. In each such class the members are called metamers of the color in question.
Spectral colors
The familiar colors of the rainbow in the spectrum – named using the Latin word for appearance or apparition by Isaac Newton in 1671 – include all those colors that can be produced by visible light of a single wavelength only, the pure spectral or monochromatic colors. The table at right shows approximate frequencies (in terahertz) and wavelengths (in nanometers) for various pure spectral colors. The wavelengths are measured in air or vacuum (see refraction).
The color table should not be interpreted as a definitive list – the pure spectral colors form a continuous
spectrum, and how it is divided into distinct colors linguistically is a matter of culture and historical contingency (although people everywhere have been shown to perceive colors in the same way). A common list identifies six main bands: red, orange, yellow, green, blue, and violet. Newton's conception included a seventh color, indigo, between blue and violet. Optical scientists Hardy and Perrin list indigo as between 446 and 464 nm wavelength.
The intensity of a spectral color, relative to the context in which it is viewed, may alter its perception considerably; for example, a low-intensity orange-yellow is
brown, and a low-intensity yellow-green is olive-green.
For discussion of non-spectral colors, see
below.

Color of objects

The upper disk and the lower disk have exactly the same objective color, and are in identical gray surroundings; based on context differences, humans perceive the squares as having different reflectances, and may interpret the colors as different color categories; see same color illusion.
The color of an object depends on both the physics of the object in its environment and the characteristics of the perceiving eye and brain. Physically, objects can be said to have the color of the light leaving their surfaces, which normally depends on the spectrum of the incident illumination and the reflectance properties of the surface, as well as potentially on the angles of illumination and viewing. Some objects not only reflect light, but also transmit light or emit light themselves (see below), which contribute to the color also. And a viewer's perception of the object's color depends not only on the spectrum of the light leaving its surface, but also on a host of contextual cues, so that the color tends to be perceived as relatively constant: that is, relatively independent of the lighting spectrum, viewing angle, etc. This effect is known as
color constancy.
Some generalizations of the physics can be drawn, neglecting perceptual effects for now:
Light arriving at an
opaque surface is either reflected "specularly" (that is, in the manner of a mirror), scattered (that is, reflected with diffuse scattering), or absorbed – or some combination of these.
Opaque objects that do not reflect specularly (which tend to have rough surfaces) have their color determined by which wavelengths of light they scatter more and which they scatter less (with the light that is not scattered being absorbed). If objects scatter all wavelengths, they appear white. If they absorb all wavelengths, they appear black.
Opaque objects that specularly reflect light of different wavelengths with different efficiencies look like mirrors tinted with colors determined by those differences. An object that reflects some fraction of impinging light and absorbs the rest may look black but also be faintly reflective; examples are black objects coated with layers of enamel or lacquer.
Objects that transmit light are either translucent (scattering the transmitted light) or transparent (not scattering the transmitted light). If they also absorb (or reflect) light of varying wavelengths differentially, they appear tinted with a color determined by the nature of that absorption (or that reflectance).
Objects may emit light that they generate themselves, rather than merely reflecting or transmitting light. They may do so because of their elevated temperature (they are then said to be
incandescent), as a result of certain chemical reactions (a phenomenon called chemoluminescence), or for other reasons (see the articles Phosphorescence and List of light sources).
Objects may absorb light and then as a consequence emit light that has different properties. They are then called
fluorescent (if light is emitted only while light is absorbed) or phosphorescent (if light is emitted even after light ceases to be absorbed; this term is also sometimes loosely applied to light emitted because of chemical reactions).
For further treatment of the color of objects, see
structural color, below.
To summarize, the color of an object is a complex result of its surface properties, its transmission properties, and its emission properties, all of which factors contribute to the mix of wavelengths in the light leaving the surface of the object. The perceived color is then further conditioned by the nature of the ambient illumination, and by the color properties of other objects nearby, via the effect known as
color constancy and via other characteristics of the perceiving eye and brain.




วันพฤหัสบดีที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ประโยชน์ของโกโก้


ดื่มโกโก้วันละแก้วสุขภาพดีนอกชาหรือไวน์แดงแล้ว โกโก้ก็อุดมไปด้วยสารต่อต้านอนุมูลอิสระ ไม่แพ้กัน
ผลการศึกษาชิ้นใหม่พบว่านอกจาก ชา หรือไวน์แดง ที่รู้กันดีว่ามีสารแอนตี้ออกซิแดนท์ หรือสารต่อต้านอนุมูลอิสระ ช่วยป้องกันโรคได้หลายโรค รวมถึงยังป้องกันผลกระทบจากอายุที่เพิ่มมากขึ้นทุกวัน ยังมีอาหารอีกชนิดหนึ่ง นั่นก็คือ "โกโก้" ที่มีคุณสมบัติมากกว่าเครื่องดื่มเสริมสุขภาพที่ว่ามาเสียอีก

นักวิทยาศาสตร์ในสหรัฐอเมริกาศึกษาพบว่า โกโก้ร้อน 1 ถ้วยนั้นอุดมไปด้วยสารต่อต้านอนุมูลอิสระ มากกว่าเครื่องดื่มเพื่อสุขภาพซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีเช่น ชา หรือ ไวน์แดง ทั้งนี้ เมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผลการศึกษาหลายชิ้นได้เน้นถึงคุณสมบัติในการเสริมสร้างสุขภาพทีพบใน ชา ไวน์แดง และโกโก้ โดยมีงานวิจัยในจีน ตีพิมพ์เมื่อเดือนเมษายนปีที่แล้วพบว่า คนที่ดื่มน้ำชาเป็นประจำนั้นมีความเสี่ยงที่จะเป็นมะเร็งน้อยกว่าคนที่ไม่ดื่มกว่าครึ่งหนึ่ง

ปีที่แล้ว นักวิจัยในฝรั่งเศสรายงานว่า ดื่มไวน์แดงวันละแก้ว อาจช่วยลดโอกาสความเสี่ยงของโรคหัวใจ และในปี 1998 ได้มีการศึกษากับคนอเมริกันกว่า 8,000 คนพบว่าช็อกโกแลต ซึ่งผลิตมาจากโกโก้ นั้นอาจช่วยให้อายุยืนขึ้น เนื่องจากอุดมไปด้วย โพลีฟีนอล ซึ่งเป็นสารต่อต้านอนุมูลอิสระที่จะช่วยกวาดล้างของเสียที่ผลิตจากร่างกาย โดยของเสียเหล่านั้นมีส่วนทำลายเซลล์ และก่อให้เกิดมะเร็งได้

ในการศึกษาล่าสุดนี้ ดร. ชาง ยง ลี และคณะ จากมหาวิทยาลัยคอร์แนล ในนิวยอร์ก ได้ทำการทดสอบโดยวัดระดับสารต่อต้านอนุมูลอิสระใน ชา ไวน์แดง และโกโก้ พบว่าโกโก้ถ้วยหนึ่งนั้นมีสารแอนตี้ออกซิแดนท์มากที่สุด โดยมีมากกว่า ไวน์แดง 1 แก้วถึง 2 เท่า มากกว่าชาเขียว 1 ถ้วยถึง 3 เท่า และมากกว่าชาดำถึง 5 เท่าเลยทีเดียว แม้ว่าโกโก้จะถูกนำไปทำเป็นอาหารหลายอย่างรวมทั้ง ช็อกโกแลต แต่นักวิจัยเผยว่า ทางที่ดีที่สุดที่จะได้รับคุณค่าสารอาหารอย่างเต็มที่ ก็คือการดื่มโกโก้ โดยตรง ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าในช็อกโกแลต 1 แท่งอุดมไปด้วยไขมัน โดยช็อกโกแลตแท่ง ขนาด 40 กรัมนั้นมีไขมันมากถึง 8 กรัม ขณะที่โกโก้ร้อน 1 ถ้วยมีไขมันเพียงแค่ประมาณ 0.3 กรัมเท่านั้น

"แม้เรารู้ว่าสารต่อต้านอนุมูลอิสระนั้นดีต่อสุขภาพของเรามาก แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าในแต่ละวัน เราต้องการสารนี้กันจำนวนเท่าใด" ดร. ลี กล่าว "แต่กระนั้น โกโก้ร้อน ถ้วยหรือ สองถ้วย ก็ช่วยในด้านของความอร่อย ดื่มแล้วก็ทำให้รู้สึกอุ่น และช่วยเสริมสร้างสุขภาพจากสารแอนตี้ออกซิแดนท์ที่ได้รับอีกด้วย"